Duo Pinotti
Vandaag moesten wij een groot verlies meemaken. Sinds enige jaren hebben we als huisvriend en trouwe huisgenoot Duo Pinotti, een originele Engelse boskat, een zalig dier. Vanmiddag om ongeveer twee uur stond zijn hartje onverwacht stil. Hij lag midden in de gang, tongetje uit zijn bekje en hartje gestopt. Duo Pinotti is slechts zeven jaar oud geworden, we zullen onze vriend echt missen en hopen dat hij in de eeuwige jachtvelden vredig mag rusten.
Vanmiddag hebben wij hem een laatste rustplaats in het bos achter ons huis gegeven waardoor de boskat uiteindelijk teruggekeerd is in de bossen, een klein amethist kristal is onze “grafgift” geweest als veilige begeleider naar zijn eeuwige jachtvelden.
Duo Pinotti, dank je wel voor de liefde die wij van je hebben mogen ontvangen, je zult altijd in onze dankbare herinnering blijven.
Nadat we Duo Pinotti zijn laatste rustplaats gegeven hadden viel ons op dat de bomen, in het bos, al behoorlijk aan het uitlopen zijn. De eeuwige kringloop van de natuur, na een (schijnbare) dood volgt een wedergeboorte in welke vorm dan ook. De schoonheid van de eerste blaadjes en boomkatjes laat zien dat alles een kringloop is. Een zichtbaar einde en tegelijk een nieuw begin.
Misschien kunnen wij hierdoor oude denkwijzen beter begrijpen, helderder zien wat “oude” natuurgeloven ooit bedoeld hebben als zij leefden in hun overtuiging van geboorte en wedergeboorte. Ofwel de cyclus van “leven, dood en (weder-)leven” vorm probeerden te geven.
Een inzichtelijke les die Duo Pinotti duidelijk tot het laatste moment van zijn leven voor ons bewaard heeft.
Duo Pinotti kwam als héél klein en jong kitten bij ons en werd opgevangen door onze andere kat : Teuntje, die hem zag als haar eigen kindje.
Teuntje heeft Duo Pinotti geleerd wat een huiskat zoal moet weten, zoals op welke momenten je moet mauwen om naar buiten te mogen, eten te krijgen of aangehaald te worden.
Duo Pinotti was een leergierige kat en heeft, in de loop der jaren, zijn lerares zelfs weten te overtroeven. Zeker aan Albert wist hij meer dan duidelijk te maken, soms met slechts één miauw of “kopje”, wat hij bedoelde. Albert begreep hem en deed wat een “baasje”zoal diende te doen en dit natuurlijk in de ogen en vanuit het perspectief van een kat.
Teuntje heeft op zijn eigen wijze afscheidt genomen van Duo Pinotti, toen de laatste in de gang lag heeft zij hem gelikt, beroken en blijkbaar geweten dat het leven, voor eeuwig, uit zijn mooie katten lichaam verdwenen was. Wat zich werkelijk in de gedachten van Teuntje afspeelt kunnen wij slechts raden. Waarschijnlijk verwerken katten op hun eigen en unieke wijze verdriet en gemis, misschien staan ze anders in het leven dan wij, kunnen zij zich simpeler neerleggen bij gegevens als “leven” en “dood” komt dit alles, voor hen, meer overeen met de ritmes der natuur . Echt zullen we het nooit weten.
Duo Pinotti (Pinottike), je was een vriend !!!!!!
Vanmiddag hebben wij hem een laatste rustplaats in het bos achter ons huis gegeven waardoor de boskat uiteindelijk teruggekeerd is in de bossen, een klein amethist kristal is onze “grafgift” geweest als veilige begeleider naar zijn eeuwige jachtvelden.
Duo Pinotti, dank je wel voor de liefde die wij van je hebben mogen ontvangen, je zult altijd in onze dankbare herinnering blijven.
Nadat we Duo Pinotti zijn laatste rustplaats gegeven hadden viel ons op dat de bomen, in het bos, al behoorlijk aan het uitlopen zijn. De eeuwige kringloop van de natuur, na een (schijnbare) dood volgt een wedergeboorte in welke vorm dan ook. De schoonheid van de eerste blaadjes en boomkatjes laat zien dat alles een kringloop is. Een zichtbaar einde en tegelijk een nieuw begin.
Misschien kunnen wij hierdoor oude denkwijzen beter begrijpen, helderder zien wat “oude” natuurgeloven ooit bedoeld hebben als zij leefden in hun overtuiging van geboorte en wedergeboorte. Ofwel de cyclus van “leven, dood en (weder-)leven” vorm probeerden te geven.
Een inzichtelijke les die Duo Pinotti duidelijk tot het laatste moment van zijn leven voor ons bewaard heeft.
Duo Pinotti kwam als héél klein en jong kitten bij ons en werd opgevangen door onze andere kat : Teuntje, die hem zag als haar eigen kindje.
Teuntje heeft Duo Pinotti geleerd wat een huiskat zoal moet weten, zoals op welke momenten je moet mauwen om naar buiten te mogen, eten te krijgen of aangehaald te worden.
Duo Pinotti was een leergierige kat en heeft, in de loop der jaren, zijn lerares zelfs weten te overtroeven. Zeker aan Albert wist hij meer dan duidelijk te maken, soms met slechts één miauw of “kopje”, wat hij bedoelde. Albert begreep hem en deed wat een “baasje”zoal diende te doen en dit natuurlijk in de ogen en vanuit het perspectief van een kat.
Teuntje heeft op zijn eigen wijze afscheidt genomen van Duo Pinotti, toen de laatste in de gang lag heeft zij hem gelikt, beroken en blijkbaar geweten dat het leven, voor eeuwig, uit zijn mooie katten lichaam verdwenen was. Wat zich werkelijk in de gedachten van Teuntje afspeelt kunnen wij slechts raden. Waarschijnlijk verwerken katten op hun eigen en unieke wijze verdriet en gemis, misschien staan ze anders in het leven dan wij, kunnen zij zich simpeler neerleggen bij gegevens als “leven” en “dood” komt dit alles, voor hen, meer overeen met de ritmes der natuur . Echt zullen we het nooit weten.
Duo Pinotti (Pinottike), je was een vriend !!!!!!
