Afgelopen week zijn Albert en ik, op uitnodiging, in een Duits kasteel geweest waar André vijf jaar geleden een paar maanden gewerkt heeft.
De naam van het kasteel en zijn eigenaar kwamen wij in één van André zijn dagboeken tegen waarbij hij schreef over de schoonheid van de kasteeltuin, de rust en de eindeloze natuur.
Aangezien wij doende zijn stap voor stap het leven van André te reconstrueren was het, in onze ogen, een gepaste stap om contact op te nemen met de eigenaar van dit kasteel om te vernemen wat André hier alzo gedaan heeft.
Afgelopen donderdagochtend kwamen wij rond 11.00 uur aan en werden uitermate vriendelijk door de eigenaar van een absoluut prachtige Duitse “waterburcht” ontvangen.
Hij (op zijn verzoek blijven naam en plaats niet genoemd) vertelde ons een aantal anekdotes over André en zijn verblijf aldaar. Albert was zo slim geweest om een dictafoon mee te nemen zodat we ieder woord nog kunnen herhalen en later kunnen beschrijven.
Via een paar bekenden (internationaal, in ieder geval Europees, schijnt er echt een soort van “samenzwering” te bestaan die zich bezig houdt met het behoeden en behouden van “oude kennis”) was André geïntroduceerd om zijn studies door te voeren in de oude kasteel bibliotheek. Een verzameling boeken die gespaard is gebleven van de kruistocht die het Vaticaan (via de Jezuïeten broeders) ooit ondernomen heeft tegen dit soort geschriften.
Weken lang heeft hij zich bezig gehouden met oude kruidenboeken en geschriften die handelen over datgene wat wij tegenwoordig “magie” zouden noemen.
In ieder geval bestaat deze bibliotheek nog steeds en wordt door de huidige eigenaar best goed verborgen gehouden voor “onbevoegde” ogen. Het was dan ook een hele eer voor ons dat wij een blik mochten werpen op de honderden boeken die hier bijeen gebracht waren.
De kasteeleigenaar weet zich te herinneren dat André, na telefonische afspraak, aan kwam rijden in een oude bronskleurige Volkswagen Golf, een klein weekendtasje, tientallen schrijfblokken en een hond. Hij wilde géén kamer in één van de aangrenzende luxe huisjes maar wilde absoluut verblijven in het kasteel zelf ondanks het feit dat hier primitieve omstandigheden heersten (en nog steeds heersen).
In ieder geval, André kreeg een kamer alleen in het kasteel. Na ongeveer twee dagen vroeg de “kasteelheer” zich af of zijn bezoeker nog in leven was, geen woord had geklonken. In de bibliotheek trof hij (`s middags) André aan, in ochtendjas, verdiept in één der “oude” boekwerken, een asbak vol met opgerookte sigaretten restanten en wat lege bierflesjes.
Op zijn vraag of alles naar wens was klonk slecht een simpel “ausgezeichnet”.
Wat hem opviel was dat André reeds schrijfblokken vol had geschreven met aantekeningen die hij uit diverse boeken genomen had.
`s Morgens in alle vroegte liet hij zijn hond rond de kasteelgracht uit en dit ritueel nogmaals rond 12 uur, 17.00 uur en `s avonds rond 21.00 uur.
De kasteelheer heeft André een aantal malen uitgenodigd om naar een restaurant te gaan om een maaltijd te nuttigen, steeds werd deze uitnodiging afgeslagen. Na het vertrek van André trof de kasteelheer een aantal verpakkingen van crackers aan in zijn afvalton tezamen met een verpakking van kaas en een lege zak hondenvoer.
De kasteelheer is er nog steeds van overtuigd dat hij een bijzonder mens te gast heeft gehad, een mens wat leefde van oude geschriften, crackers, kaas, bier, sigaretten en water. Hij omschreef André als een zonderling (met baard en “spaarzame” kleding) die mensenschuw was en uitsluitend leefde voor “kennis”, als ware dit zijn enige levensader.
Dat wat deze kasteelheer ons verteld heeft (slechts een klein deel is hier weergegeven) past geheel in het beeld wat wij van André hebben en we hopen, in de loop der tijd, meer sporen na te kunnen gaan om het raadsel André te kunnen begrijpen..
Verder is hier inmiddels de andijvie “geëxplodeerd” en het ziet er naar uit dat we de komende weken allerlei variaties van deze groente op ons bord zullen hebben.
Het te verschijnen boek over de Chakra-Numerologie loopt wat vertraging op vanwege het feit dat we nog een CD-rom met informatie tegen gekomen zijn met nog meer verdiepingen over dit onderwerp. Het zou niet correct zijn dit in een later deel uit te geven. Vandaar dat dit nog bewerkt wordt.
Daarentegen is het boek “Edelsteentherapie voor Huisdieren” reeds naar de drukker en dit boek zal dan ook binnenkort verschijnen.
Volgende week meer.
De naam van het kasteel en zijn eigenaar kwamen wij in één van André zijn dagboeken tegen waarbij hij schreef over de schoonheid van de kasteeltuin, de rust en de eindeloze natuur.
Aangezien wij doende zijn stap voor stap het leven van André te reconstrueren was het, in onze ogen, een gepaste stap om contact op te nemen met de eigenaar van dit kasteel om te vernemen wat André hier alzo gedaan heeft.
Afgelopen donderdagochtend kwamen wij rond 11.00 uur aan en werden uitermate vriendelijk door de eigenaar van een absoluut prachtige Duitse “waterburcht” ontvangen.
Hij (op zijn verzoek blijven naam en plaats niet genoemd) vertelde ons een aantal anekdotes over André en zijn verblijf aldaar. Albert was zo slim geweest om een dictafoon mee te nemen zodat we ieder woord nog kunnen herhalen en later kunnen beschrijven.
Via een paar bekenden (internationaal, in ieder geval Europees, schijnt er echt een soort van “samenzwering” te bestaan die zich bezig houdt met het behoeden en behouden van “oude kennis”) was André geïntroduceerd om zijn studies door te voeren in de oude kasteel bibliotheek. Een verzameling boeken die gespaard is gebleven van de kruistocht die het Vaticaan (via de Jezuïeten broeders) ooit ondernomen heeft tegen dit soort geschriften.
Weken lang heeft hij zich bezig gehouden met oude kruidenboeken en geschriften die handelen over datgene wat wij tegenwoordig “magie” zouden noemen.
In ieder geval bestaat deze bibliotheek nog steeds en wordt door de huidige eigenaar best goed verborgen gehouden voor “onbevoegde” ogen. Het was dan ook een hele eer voor ons dat wij een blik mochten werpen op de honderden boeken die hier bijeen gebracht waren.
De kasteeleigenaar weet zich te herinneren dat André, na telefonische afspraak, aan kwam rijden in een oude bronskleurige Volkswagen Golf, een klein weekendtasje, tientallen schrijfblokken en een hond. Hij wilde géén kamer in één van de aangrenzende luxe huisjes maar wilde absoluut verblijven in het kasteel zelf ondanks het feit dat hier primitieve omstandigheden heersten (en nog steeds heersen).
In ieder geval, André kreeg een kamer alleen in het kasteel. Na ongeveer twee dagen vroeg de “kasteelheer” zich af of zijn bezoeker nog in leven was, geen woord had geklonken. In de bibliotheek trof hij (`s middags) André aan, in ochtendjas, verdiept in één der “oude” boekwerken, een asbak vol met opgerookte sigaretten restanten en wat lege bierflesjes.
Op zijn vraag of alles naar wens was klonk slecht een simpel “ausgezeichnet”.
Wat hem opviel was dat André reeds schrijfblokken vol had geschreven met aantekeningen die hij uit diverse boeken genomen had.
`s Morgens in alle vroegte liet hij zijn hond rond de kasteelgracht uit en dit ritueel nogmaals rond 12 uur, 17.00 uur en `s avonds rond 21.00 uur.
De kasteelheer heeft André een aantal malen uitgenodigd om naar een restaurant te gaan om een maaltijd te nuttigen, steeds werd deze uitnodiging afgeslagen. Na het vertrek van André trof de kasteelheer een aantal verpakkingen van crackers aan in zijn afvalton tezamen met een verpakking van kaas en een lege zak hondenvoer.
De kasteelheer is er nog steeds van overtuigd dat hij een bijzonder mens te gast heeft gehad, een mens wat leefde van oude geschriften, crackers, kaas, bier, sigaretten en water. Hij omschreef André als een zonderling (met baard en “spaarzame” kleding) die mensenschuw was en uitsluitend leefde voor “kennis”, als ware dit zijn enige levensader.
Dat wat deze kasteelheer ons verteld heeft (slechts een klein deel is hier weergegeven) past geheel in het beeld wat wij van André hebben en we hopen, in de loop der tijd, meer sporen na te kunnen gaan om het raadsel André te kunnen begrijpen..
Verder is hier inmiddels de andijvie “geëxplodeerd” en het ziet er naar uit dat we de komende weken allerlei variaties van deze groente op ons bord zullen hebben.
Het te verschijnen boek over de Chakra-Numerologie loopt wat vertraging op vanwege het feit dat we nog een CD-rom met informatie tegen gekomen zijn met nog meer verdiepingen over dit onderwerp. Het zou niet correct zijn dit in een later deel uit te geven. Vandaar dat dit nog bewerkt wordt.
Daarentegen is het boek “Edelsteentherapie voor Huisdieren” reeds naar de drukker en dit boek zal dan ook binnenkort verschijnen.
Volgende week meer.
