André over André
De periode 1980 – 1995
Qua Saint Germain is de periode tussen 1980 en 1995 een bijzondere. Aan de ene kant probeer ik zoveel mogelijk het leven van een “gewoon” mens te leven terwijl ik aan de andere kant steeds meer de mystieke kant op geduwd wordt.
Het is in deze periode dan ook erg moeilijk om voortdurend verborgen te houden wat ik zie en beleef. De lessen van Saint Germain schijnen nooit op te houden en hebben buiten de toepassing van de alchemie steeds meer betrekking op het functioneren van de elementen ziel en geest, incarnatie en karma. Zelf ervaar ik een stijgende lijn van steeds intensievere contacten en natuurlijk vraag ik mij genoeglijk af wat het doel hiervan is.
Mij wordt duidelijk dat ik in mijn jeugd, doormiddel van mijn ouders, mensen heb leren kennen welke nazaten zijn van mensen welke Saint Germain, in zijn naamgevende incarnatie, ontmoet heeft tijdens zijn verblijf in Nederland. Bijna tot in het extreme maak ik dingen mee, gebeurtenissen soms leuk, soms verdrietig, welke Saint Germain ook tijdens zijn naamgevende incarnatie beleefd heeft.
Natuurlijk vraag ik steeds weer aan Saint Germain wat het doel hiervan is en telkens geeft hij te kennen dat de tijd dit te weten nog niet rijp is, inmiddels weet ik het wel maar daar kom ik later (in de beschrijving van de periode na 1995) nog op terug.
Het gebruik van edelstenen wordt ook steeds meer toegelicht en langzaam komt hier ook de uiteindelijke verdieping in naar voren.
Opvallend is dat in deze periode een groeiend aantal mensen een beroep op mijn “weten” doet, dit zonder dat ik aangegeven heb dingen te kunnen “zien” of “waarnemen”.
Saint Germain blijft hierin melden dat dit het gevolg is van “anders zijn” en geeft aan dat juist het benaderd worden door mensen mij over de schroom heen zou dienen te helpen toe te geven dat ik bij hun problemen behulpzaam kan zijn.
Een aantal malen geef ik in deze periode aan als een “normaal” mens door het leven te willen gaan, niets te willen “zien”, niets meer te willen “leren” en gewoon mijn boterhammetje te willen verdienen met datgene wat ik toentertijd deed (edelstenen en sieraden).
Grappig genoeg respecteerde Saint Germain telkenmale mijn besluit dienaangaande, maar………..na verloop van tijd voelde ik telkens weer het gemis aan Saint Germain en als ik dan kenbaar maakte open te staan voor contact dan was het vaste ritueel dat de verloren momenten “ingehaald” dienden te worden. Wat ook op de achtergrond speelde was dat alles wat ik ondernam zonder de steun van Saint Germain gedoemd was te mislukken, telkens weer was er geen andere weg dan de weg welke Saint Germain mij bood. Als ik hieromtrent om opheldering vroeg kreeg ik altijd hetzelfde antwoordt : “je hebt gekozen………”, en dat wat waar ik had gekozen en diep in mijzelf ben ik altijd bij die keuze gebleven.
Zoals reeds eerder gezegd de waarde van deze periode was het besef dat ik heel veel voetstappen zette welke identiek waren aan de voetstappen welke Saint Germain in zijn naamgevende incarnatie gezet had.
Weliswaar waren de plaatsen anders en de gebeurtenissen niet gelijk maar de omstandigheden waren identiek. Later besefte ik mij dat reeds velen voor mij dezelfde omstandigheden doorleeft hadden, nog voor de naamgevende incarnatie van Saint Germain.
De periode 1980 – 1995
Qua Saint Germain is de periode tussen 1980 en 1995 een bijzondere. Aan de ene kant probeer ik zoveel mogelijk het leven van een “gewoon” mens te leven terwijl ik aan de andere kant steeds meer de mystieke kant op geduwd wordt.
Het is in deze periode dan ook erg moeilijk om voortdurend verborgen te houden wat ik zie en beleef. De lessen van Saint Germain schijnen nooit op te houden en hebben buiten de toepassing van de alchemie steeds meer betrekking op het functioneren van de elementen ziel en geest, incarnatie en karma. Zelf ervaar ik een stijgende lijn van steeds intensievere contacten en natuurlijk vraag ik mij genoeglijk af wat het doel hiervan is.
Mij wordt duidelijk dat ik in mijn jeugd, doormiddel van mijn ouders, mensen heb leren kennen welke nazaten zijn van mensen welke Saint Germain, in zijn naamgevende incarnatie, ontmoet heeft tijdens zijn verblijf in Nederland. Bijna tot in het extreme maak ik dingen mee, gebeurtenissen soms leuk, soms verdrietig, welke Saint Germain ook tijdens zijn naamgevende incarnatie beleefd heeft.
Natuurlijk vraag ik steeds weer aan Saint Germain wat het doel hiervan is en telkens geeft hij te kennen dat de tijd dit te weten nog niet rijp is, inmiddels weet ik het wel maar daar kom ik later (in de beschrijving van de periode na 1995) nog op terug.
Het gebruik van edelstenen wordt ook steeds meer toegelicht en langzaam komt hier ook de uiteindelijke verdieping in naar voren.
Opvallend is dat in deze periode een groeiend aantal mensen een beroep op mijn “weten” doet, dit zonder dat ik aangegeven heb dingen te kunnen “zien” of “waarnemen”.
Saint Germain blijft hierin melden dat dit het gevolg is van “anders zijn” en geeft aan dat juist het benaderd worden door mensen mij over de schroom heen zou dienen te helpen toe te geven dat ik bij hun problemen behulpzaam kan zijn.
Een aantal malen geef ik in deze periode aan als een “normaal” mens door het leven te willen gaan, niets te willen “zien”, niets meer te willen “leren” en gewoon mijn boterhammetje te willen verdienen met datgene wat ik toentertijd deed (edelstenen en sieraden).
Grappig genoeg respecteerde Saint Germain telkenmale mijn besluit dienaangaande, maar………..na verloop van tijd voelde ik telkens weer het gemis aan Saint Germain en als ik dan kenbaar maakte open te staan voor contact dan was het vaste ritueel dat de verloren momenten “ingehaald” dienden te worden. Wat ook op de achtergrond speelde was dat alles wat ik ondernam zonder de steun van Saint Germain gedoemd was te mislukken, telkens weer was er geen andere weg dan de weg welke Saint Germain mij bood. Als ik hieromtrent om opheldering vroeg kreeg ik altijd hetzelfde antwoordt : “je hebt gekozen………”, en dat wat waar ik had gekozen en diep in mijzelf ben ik altijd bij die keuze gebleven.
Zoals reeds eerder gezegd de waarde van deze periode was het besef dat ik heel veel voetstappen zette welke identiek waren aan de voetstappen welke Saint Germain in zijn naamgevende incarnatie gezet had.
Weliswaar waren de plaatsen anders en de gebeurtenissen niet gelijk maar de omstandigheden waren identiek. Later besefte ik mij dat reeds velen voor mij dezelfde omstandigheden doorleeft hadden, nog voor de naamgevende incarnatie van Saint Germain.
