Solarus (Bergkristal met Galeniet)
Ofwel:
Hoe simpel kan een mens misleid worden.
André heeft in een tekst, over metalen, de Galeniet beschreven, een metaal sulfide (om precies te zijn: loodglans) wat al door de Babyloniërs gebruikt werd, door de oude Egyptenaren maar ook door de Romeinen.
In Arabische landen werd galeniet poeder gebruikt als donkere oogschaduw.
Kortom een mineraal met een lange geschiedenis, waar André ook veel over opgetekend heeft.
Echter in de verzameling van André ontbrak dit mineraal, zelfs geen klein stukje was voorhanden.
Aangezien wij bij vrijwel alle beschrijvingen, die André geeft, de bijpassende steen of het bijpassende mineraal hebben was dit een gebrek in de verzameling.
Toen kwamen we, op het internet, een bekende Nederlandse leverancier tegen die een mineraal onder de prachtige naam “Solarus” in de aanbieding had.
Solarus (een prachtige fantasienaam die men tevergeefs in ieder mineralogisch boek zal zoeken) werd omschreven als “Bergkristal met Galeniet”.
Daar was dus de ontbrekende Galeniet te koop die de verzameling aan zou vullen.
Een bestelling werd geplaatst en enige tijd later verscheen het pakketje per post.
Geopend kwamen er twee groepjes bergkristal uit, geheel loodgrijs van kleur. Geen stukje wit bergkristal te ontdekken, nee, geheel loodgrijs.
Geen Galeniet kristallen op bergkristal, nee, de bergkristallen waren overtrokken met het grijze goedje.
Het vermoeden ontstond dat de bergkristallen “gedompeld” waren in vloeibaar lood of in een nevelkamer een loodachtige vloeistof op de bergkristallen neergeslagen was.
In ieder geval een compleet menselijke creatie, ofwel een namaak mineraal!
Een namaak mineraal zoals de Aqua Aura, de Opaline, de goudsteen en zo veel meer.
Hoewel wij mineralen en (edel-)stenen zien als levende entiteiten (deze overtuiging is bij ons gegroeid door het lezen van André zijn geschriften) en deze entiteiten nimmer schade wensen te berokkenen, was de aandrang om het iets verder te onderzoeken bij Maria groot.
Op een zonnige dag nam ze één van de “Solarus” groepjes en liet een hamer onzacht neerdalen op het onschuldige mineraal.
Onze vermoedens werden na het verzamelen van de brokstukken bevestigd: “Solarus” is een door mensen gemaakt geheel, bergkristal overtrokken met een laagje…….een laagje wat eigenlijk? Het ziet eruit als ware er een spuitbus met grijze verf gebruikt om de grijzige kleur te verkrijgen.
Als therapiesteen is de “Solarus” absoluut ongeschikt en eventuele eigenschappen die deze toegeschreven worden complete onzin.
De foto`s hieronder laten zien hoe de “Solarus” er uitziet voor en na het contact met de hamer.
“Pecunia non olet” (= Geld stinkt niet) moet de leverancier gedacht hebben.
Misschien hadden wij wijzer dienen te zijn en de overeenkomst tussen Solarus en Salaris eerder moeten herkennen.
Het is triest dat dit soort excessen (ook bij serieuze leveranciers) steeds vaker voorkomen.
De (energetische) edelsteentherapeut is gewaarschuwd: de Solarus is namaak.
Overigens bestaat er wel de echte Galeniet en deze komt ook (in kristalvorm) op bergkristal voor hoewel zijn voorkeur naar de zinkblende (sfaleriet) en de vloeispaat (fluoriet) uitgaat.
Inmiddels zijn wij via een (niet Nederlandse) leverancier in het bezit gekomen van een prachtig stukje Galeniet om de verzameling weer wat completer te maken.
Ofwel:
Hoe simpel kan een mens misleid worden.
André heeft in een tekst, over metalen, de Galeniet beschreven, een metaal sulfide (om precies te zijn: loodglans) wat al door de Babyloniërs gebruikt werd, door de oude Egyptenaren maar ook door de Romeinen.
In Arabische landen werd galeniet poeder gebruikt als donkere oogschaduw.
Kortom een mineraal met een lange geschiedenis, waar André ook veel over opgetekend heeft.
Echter in de verzameling van André ontbrak dit mineraal, zelfs geen klein stukje was voorhanden.
Aangezien wij bij vrijwel alle beschrijvingen, die André geeft, de bijpassende steen of het bijpassende mineraal hebben was dit een gebrek in de verzameling.
Toen kwamen we, op het internet, een bekende Nederlandse leverancier tegen die een mineraal onder de prachtige naam “Solarus” in de aanbieding had.
Solarus (een prachtige fantasienaam die men tevergeefs in ieder mineralogisch boek zal zoeken) werd omschreven als “Bergkristal met Galeniet”.
Daar was dus de ontbrekende Galeniet te koop die de verzameling aan zou vullen.
Een bestelling werd geplaatst en enige tijd later verscheen het pakketje per post.
Geopend kwamen er twee groepjes bergkristal uit, geheel loodgrijs van kleur. Geen stukje wit bergkristal te ontdekken, nee, geheel loodgrijs.
Geen Galeniet kristallen op bergkristal, nee, de bergkristallen waren overtrokken met het grijze goedje.
Het vermoeden ontstond dat de bergkristallen “gedompeld” waren in vloeibaar lood of in een nevelkamer een loodachtige vloeistof op de bergkristallen neergeslagen was.
In ieder geval een compleet menselijke creatie, ofwel een namaak mineraal!
Een namaak mineraal zoals de Aqua Aura, de Opaline, de goudsteen en zo veel meer.
Hoewel wij mineralen en (edel-)stenen zien als levende entiteiten (deze overtuiging is bij ons gegroeid door het lezen van André zijn geschriften) en deze entiteiten nimmer schade wensen te berokkenen, was de aandrang om het iets verder te onderzoeken bij Maria groot.
Op een zonnige dag nam ze één van de “Solarus” groepjes en liet een hamer onzacht neerdalen op het onschuldige mineraal.
Onze vermoedens werden na het verzamelen van de brokstukken bevestigd: “Solarus” is een door mensen gemaakt geheel, bergkristal overtrokken met een laagje…….een laagje wat eigenlijk? Het ziet eruit als ware er een spuitbus met grijze verf gebruikt om de grijzige kleur te verkrijgen.
Als therapiesteen is de “Solarus” absoluut ongeschikt en eventuele eigenschappen die deze toegeschreven worden complete onzin.
De foto`s hieronder laten zien hoe de “Solarus” er uitziet voor en na het contact met de hamer.
“Pecunia non olet” (= Geld stinkt niet) moet de leverancier gedacht hebben.
Misschien hadden wij wijzer dienen te zijn en de overeenkomst tussen Solarus en Salaris eerder moeten herkennen.
Het is triest dat dit soort excessen (ook bij serieuze leveranciers) steeds vaker voorkomen.
De (energetische) edelsteentherapeut is gewaarschuwd: de Solarus is namaak.
Overigens bestaat er wel de echte Galeniet en deze komt ook (in kristalvorm) op bergkristal voor hoewel zijn voorkeur naar de zinkblende (sfaleriet) en de vloeispaat (fluoriet) uitgaat.
Inmiddels zijn wij via een (niet Nederlandse) leverancier in het bezit gekomen van een prachtig stukje Galeniet om de verzameling weer wat completer te maken.
Solarus zoals deze geleverd werd.
"Solarus" na contact met de hamer. Duidelijk is zichtbaar dat het slechts een laagje opgespoten metaalkleur betreft.
André Molenaar in "de Quote" en in "Body en Mind"
In de rubriek "Over André" hebben we weer een tweetal artikelen op kunnen nemen die ons tot voor kort onbekend waren.
Eén artikel zoals dit gepubliceerd is in het jaar 2000 uit de Quote (ja, het zakenblad) Hier te lezen en een artikel uit het blad Body en Mind uit het jaar 1999 Hier te lezen.
Beide artikelen gaan natuurlijk over de (energetische) edelsteen therapie.
In de rubriek "Over André" hebben we weer een tweetal artikelen op kunnen nemen die ons tot voor kort onbekend waren.
Eén artikel zoals dit gepubliceerd is in het jaar 2000 uit de Quote (ja, het zakenblad) Hier te lezen en een artikel uit het blad Body en Mind uit het jaar 1999 Hier te lezen.
Beide artikelen gaan natuurlijk over de (energetische) edelsteen therapie.
Mens contra natuur
In een map kwamen we een korte tekst tegen die André zo rond het jaar 1990 geschreven moet hebben.
Het betreft hier een soort "noodkreet" over de natuur en wat de mens deze aandoet.
Misschien aardig om zijn toenmalige bezorgdheid hierover eens te lezen.
Hier te lezen.
In een map kwamen we een korte tekst tegen die André zo rond het jaar 1990 geschreven moet hebben.
Het betreft hier een soort "noodkreet" over de natuur en wat de mens deze aandoet.
Misschien aardig om zijn toenmalige bezorgdheid hierover eens te lezen.
Hier te lezen.
